۱۳۹۰ خرداد ۲۰, جمعه

فراخوان برای گرامیداشت ۲۲ خرداد، سالگرد جنبش سبز مردم ایران

پانزده تشکل ایرانی خارج از کشور و نهادهای دمکراتیک ایرانیان برون مرزی با صدور بیانیه های جداگانه ای خواستار مشارکت عمومی در مراسم سالگرد جنبش سبز آزادیخواهی مردم همزمان با سالگرد انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری شده اند.

 پانزده تشکل ایرانی خارج از کشور در بیانیه مشترکی که به مناسبت دومین سالگرد انتخابات ۸۸ منتشر نموده اند ضمن حمایت از راه‌پیمایی سکوت مردم ایران به مناسبت دومین سالگرد انتخابات خرداد ۸۸ به حاکمیت هشدار داده اند تا دیر نشده است صدای ملت را بشنود. در این بیانیه آمده است: “رهبر جمهوری اسلامی سرسختانه نارضایتی‌ مردم در برابر حاکمیت مستبدانه‌اش را به رسمیت نمی‌‌شناسد و قلدری در برابر خواست ملت را افتخار خود می‌داند. کارنامه عملکرد گذشته و رفتار و گفتار فعلی رهبری نشان‌دهنده آن است که بدون مبارزه و فشار مستمر ملت وی حاضر به هیچ گونه مصالحه‌ایی که حقوق اولیه مردم را به رسمیت بشناسد نیست و در شرایط عادی تنها اطاعت محض از رفتار فرعون‌مابانه و پیروی مطلق از سیاستهای خارجی و اقتصادی مورد نظر خود را پیش شرط حضور در حاکمیت می‌داند.”


همزمان نهادهای دموکراتیک ایرانیان برون مرزی، از همه ایرانیان آزاده در گوشه و کنار جهان خواسته اند تا در روزهای پایانی خرداد برای گرامی‌داشت سالگرد جنبش سبز دموکراسی خواهی مردم ایران و برای رساندن صدای حق طلبانه میلیون‌ها ایرانی به جهانیان، هرگونه که می‌توانند اقدام کنند و به نوبه خود با برپایی گردهمایی، تظاهرات، کنفرانس، نمایشگاه عکس و ... تلاش خواهیم کرد از ۲۲ تا ۳۰ خرداد در این حرکت بزرگ ملی شرکت کنند.


به گزارش تحول سبز، متن کامل بیانیه پانزده تشکل ایرانی خارج از کشوربه شرح زیر است: 


انتخابات مهندسی شده و کودتایی ٢٢ خرداد ۸۸، که با هدف اخراج نیروهای غیرمطیع رهبری از حاکمیت جمهوری اسلامی انجام شد، جنبش دموکراسی خواهی ایران را در موقعیت جدیدی قرار داد. حضور میلیونی اقشار مختلف مردم در راهپیمایی ٢۵ خرداد و روزهای پس از آن- اگرچه به دستور علنی رهبری در نماز جمعه ٢٩ خرداد به صورت خشونت باری سرکوب شد- نیروی جدیدی را در اختیار جنبش دموکراسی خواهی ایران قرار داد تا به مبارزات ضد استبدادی خود با توانی مضاعف ادامه دهد.
در حالی که موج آزادیخواهی مردم منطقه دولت‌ها را به حداقل توجهی‌ نسبت به خواست‌های مردمشان وا‌ داشته، رهبر جمهوری اسلامی سرسختانه نارضایتی‌ مردم در برابر حاکمیت مستبدانه‌اش را به رسمیت نمی‌‌شناسد و قلدری در برابر خواست ملت را افتخار خود می‌داند. کارنامه عملکرد گذشته و رفتار و گفتار فعلی رهبری نشان‌دهنده آن است که بدون مبارزه و فشار مستمر ملت وی حاضر به هیچ گونه مصالحه‌ایی که حقوق اولیه مردم را به رسمیت بشناسد نیست و در شرایط عادی تنها اطاعت محض از رفتار فرعون‌مابانه و پیروی مطلق از سیاستهای خارجی و اقتصادی مورد نظر خود را پیش شرط حضور در حاکمیت می‌داند.

از آنجا که ادامه این سیاست‌ها- که کشور را در پرتگاه فروپاشی قرار داده- وضعیت معیشت مردم و روابط بین‌المللی کشور را روز ‌به روز اسفناک‌تر می‌سازد، رهایی از این استبداد فردی بیش از گذشته ضروری گشته‌است. هشت سال تجربه تلاش برای تغییر رفتار رهبری در دوران اصلاحات و فهم عمومی از بی‌فایدگی این رویکرد بسترساز جنبش سبز مردم ایران بود. در شرایطی که بسیاری از فعالان وهمراهان جنبش سبز همچنان در بند و حصر به سر می‌برند و ماشین سرکوب و قتل به کار خود ادامه می‌دهد، تکیه بر روش های پیشین، هرچند با نیت اصلاح اوضاع وخیم کشور، با واقعیات کنونی فضای سیاسی کشور همخوانی نداشته و در راستای منافع ملی نیست. راه دستیابی به مطالبات ملت ایران و رهایی از بند استبداد دینی، پافشاری بر حقوق اولیه مردم و مبارزه مسالمت‌آمیز مدنی با دیکتاتوری است.

با در نظر گرفتن این پیش زمینه تنها وقتی مصالحه معنی پیدا می کند که اقتدارگرایان حقوق و خواسته های اساسی ملت را پذیرفته باشند ومصالحه بر سر چگونگی برچیدن کم هزینه نهادهای استبدادی شکل بگیرد. به باور ما پیش از پذیرش شرایط حداقلی زیر توسط حاکمیت اصولا هرنوع مصالحه‌ای بی‌معنی، باعث از دست رفتن فرصت های طلایی برای اصلاحات حقیقی و تداوم ظلم بر ملت است.
الف. آزادی کلیه زندانیان سیاسی و عقیدتی و به خصوص همراهان جنبش سبز زهرا رهنورد، میرحسین موسوی، فاطمه کروبی و مهدی کروبی: حاکمیت در دو سال اخیر نه تنها تلاشی در این راستا ننموده است بلکه مستمرا اقشار مختلف جامعه را به جرم ابراز عقاید سیاسی، فعالیت سیاسی یا صنفی و یا دفاع از حقوق بشر، تحت عناوین واهی براندازی و ارتباط با بیگانگان به بند کشیده است. احکام دستگاه قضایی علیه دانشجویان مضروب در خرداد ۸۸ در کوی دانشگاه تنها نمونه ایی از این رفتار ظالمانه است!
ب. تضمین آزادی فعالیت سیاسی توسط احزاب، رفع توقیف احزاب ممنوع شده و آزادی مطبوعات و رسانه های مستقل: رفتار حاکمیت در دو سال اخیر تلاشی همه جانبه برای خاموش کردن هر گونه فعالیت سیاسی غیر همسو با دستگاه رهبری و قلع و قمع مطبوعات و فیلتر سایت هایی بوده است که نظراتی مستقل از دستگاه حاکمیت داشته اند. این رفتار بخشی از پروژه تثبیت حاکمیت مطلقه فردی رهبری بوده و بدون توقف آن امکان برقراری دموکراسی در ایران وجود ندارد.
ج. توقف تاراج بنگاه‌ها و پروژه‌های بزرگ اقتصادی توسط مراکز قدرت وابسته به رهبری، از جمله سپاه و ستاد اجرای فرمان امام، منع نهادهای نظامی و امنیتی از هرگونه مداخله در امور اقتصادی، تثبیت شرایط شفاف اقتصادی برای امکان فعالیت بخش خصوصی مستقل از حاکمیت و توقف بلادرنگ ماجراجویی‌های هسته‌ای تا رفع تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی: بسیاری از مشکلات اقتصادی کنونی کشور ریشه در ساختار ناکارآمد استبدادی سیاسی دارد. نگاه رهبر جمهوری اسلامی به سیاست‌ها و برنامه‌های اقتصادی نه بر اساس بهبود معیشت مردم، بلکه با هدف افزایش قدرت وی برای تعقیب اهداف ایدئولوژیک‌اش صورت می‌گیرد. این رویکرد که ملغمه‌ای است از سیاست‌های اقتصادی دول فاشیستی-استالینیستی دهه‌های میانی قرن بیستم (با نمونه متاخر آن در روسیه پوتینی) و نگاه جزمی فقهی، نه تنها استفاده از قابلیت‌های انسانی و طبیعی اقتصاد ایران را ناممکن ساخته، بلکه با ناکارآمدی روزافزونش، اقشار گسترده‌ای را دچار فلج اقتصادی و عواقب دهشتناک اجتماعی آن ساخته‌است. حمایت‌های همه‌جانبه و فراقانونی رهبری از سیاست‌های ناکارآمد و خلق‌الساعه اقتصادی دولت مسئولیت وضعیت اسفناک رکود-تورمی کنونی را نیز بردوش وی می‌گذارد و فاصله‌گیری‌اخیر وی از دولت از مسؤولیت وی نخواهد کاست.
د. برگزاری انتخابات آزاد و رقابتی که تمامی شهروندان فارغ از عقیده، نژاد و جنسیت خود مجاز به رای‌ دادن و انتخاب شدن باشند: انتخابات متقلبانه خرداد ۸۸ نشان داده که حاکمیت فعلی صلاحیت برگزاری چنین انتخاباتی را ندارد و پیش از شکل گیری دولت منتخب، انتخابات آزاد تنها با نظارت نهادهای ذی صلاح بین اللملی معتبر است.

در صورتی که رهبری به این پیش شرط های مسالمت جویانه‌ تن دهد امکان مذاکره برای برچیدن کم هزینه و آبرومندانه نهادهای استبدادی فراهم می‌گردد. در غیر این صورت تجربه کشورهای منطقه نشان داده است که مردم قادرند دیکتاتورها را عزل و محاکمه کنند و مسؤولیت راه پرهزینه بعدی که توسط جوانان و ملت ایران برگزیده خواهد شد بر دوش رهبری است.
در پایان ما به عنوان جمعی از تشکل‌های ایرانی خارج از کشور، از راه‌پیمایی سکوت مردم ایران به مناسبت دومین سالگرد کودتای خرداد ۸۸ حمایت کرده و به حاکمیت استبدادی انذار می‌دهیم تا پیش ‌از آن که دیر شود به ندای مسالمت‌آمیز احقاق حق ملت ایران گوش بسپارد چرا که گذر زمان به نفع آنان نیست و در صورتی که امروز به خواسته های نجیبانه مردم پاسخ ندهند فردا باید در دادگاه های عدل ملت پاسخگو باشند.
 
پرسا – پویش راه سبز دانش آموختگان و دانشجویان ایرانی
http://iranporsa.org
راه سبزمجارستان
http://www.facebook.com/groups/IranGreenMovement.Hungary
نسل آزادیخواه ایران – اتریش
http://www.ilga.at/
همبستگی‌با جنبش دموکراتیک ایران – ادمونتون (سیدمی)
http://sidme.wordpress.com/
راه سبز ایرانیان مالزی – رسام
http://www.facebook.com/rasam.malaysia
انجمن دانشجویان خارجی حیدرآباد و جمعی از دانشجویان ایرانی در هند
Austin For Iran Student Chapter
سبز هیوستون
http://sabzhouston.org
دانشجویان سبز دانشگاه تگزاس اِی اَند اِم
Green Aggies
دانشجویان حامی جنبش سبز ایران (سیگما)، دانشگاه ویکتوریا، کانادا
activists4iran ایتالیا
گرین- دموکراسی (استکهلم سوئد)
رساگ سوئد
انجمن دانشجویان ایرانی دموکراسی خواه دانشگاه جورج واشنگتن
راه سبز اتاوا
دانشجویان سبز حامی دمکراسی برای ایران- جنوب کالیفرنیا



فراخوان مشترک نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری ایرانیان برونمرزی


در همین حال نهادهای دموکراتیک و حقوق بشری ایرانیان برونمرزی برای بزرگداشت دومین سالگرد جنبش سبز آزادیخواهی فراخوان مشترک داده اند.


به گزارش ایران امروز، در این بیانیه مشترک آمده است: در روزهای آخر خرداد ۱۳۸۸، جنبش سبز دموکراسی خواهی مردم ایران با شرکت میلیون‌ها ایرانی و با شعار «رای من کجاست» آغاز شد و با گسترش خواست‌ها به انتخابات آزاد، حقوق شهروندی، گشایش فضای سیاسی و درخواست های اقتصادی اوج گرفت. مردم ایران پس از تقلب آشکار در انتخابات ۲۲ خرداد و کودتای انتخاباتی دولت علیه ملت، با رویکرد گسترده شان به خواست‌ها و برنامه هایی برای تامین آزادی‌های فردی و اجتماعی چون آزادی بیان، عقیده، اجتماعات، احزاب و نهادهای مدنی، برابری حقوق زن و مرد، تامین حقوق اقوام و اقلیت‌های مذهبی، حذف سانسور، آزادی زندانیان سیاسی، لغو مجازات اعدام و برای تامین عدالت اجتماعی به اعتراض و تظاهرات مسالمت آمیز میلیونی دست زدند و برای پایان دادن به دولت کودتا و استبداد دینی ـ نظامی حاکم به مقاومت گسترده مدنی برخاستند.

جنبش گسترده دادخواهانه و سبز مردم ایران از سویی مرحله ای جدید از رشد و بلوغ فرهنگی، اجتماعی و سیاسی ملت ما را به نمایش گذاشت، و از سویی دیگر الهام بخش مبارزان منطقه جهت پایان دادن به دیکتاتوری‌های طولانی در کشورهای‌شان بود.


در تداوم سرکوب مبارزه مردم از ابتدای روی کارآمدنش، جمهوری اسلامی ایران در دو سال گذشته با استفاده از تمام امکانات خود و با تکیه بر نیروی سیاسی، تبلیغاتی، مالی و نظامی به سرکوب خشن و همه جانبه جنبش مسالمت آمیز مردم آگاه ایران برخاست. مردم ایران در طول این دو سال با شکیبایی و پرهیز از خشونت در برابر خشونت و جنایت‌های رژیم، لحظه ای از اعتراض دست برنداشتند. حرکت های عظیم مردمی که با شعار «رای من کو» آغاز شد، گرچه به دنبال سرکوب شدید و کشته شدن جوانان و مردم از خیابان‌ها عقب نشست، ولی در خانه ها و کارخانه ها تداوم یافت و در هر فرصتی خود را دوباره نشان داد. مردم ایران و به ویژه جوانان بیدار میهن در پی فرصت های مناسب هستند و به تدارک برآمدی دوباره می اندیشند. آنان در غائله جنگ درونی جناح های حکومت، فریب دیکتاتور بزرگ را نخواهند خورد و حتی در صورت حذف احمدی نژاد و یارانش از پیگیری خواست‌های برحقشان دست نخواهند کشید.

در خیابان‌ها و در زندان‌های رژیم، هزاران تن از فرزندان مبارز و فداکار میهن با ذره ذره های جسم و جان خویش به مقاومت و پایداری برخاسته اند. آنان یاد و خاطره نداها، سهراب‌ها، فرزادها، شیرین‌ها و ترانه ها، این ققنوس‌های جنبش دموکراسی خواهی ملت ایران را با ترنم و با قامت بلند آزادیحواهی در جان و روان مردممان جاری می‌کنند. پیکار آنان هر رور بیشتر از روز پیش، سیاهی و تباهی سرکوبگران ملت را به چشم جهانیان پدیدار می‌کند.


رژیم جمهوری اسلامی ایران با بر باد دادن ثروت‌های کشور و غارت آن به دست کارگزارانش و با اتخاذ سیاست‌های خائنانه و نابخردانه، و مدیریت ناکارشناسانه موجبات ورشکستگی عمومی اقتصاد ایران را فراهم آورده است. بر باد رفتن ۴۴۲ میلیارد دلار درآمد نفتی کشور (تنها در ۶ ساله اخیر)، ورشکستگی سیستم بانکی، افزایش ۲ برابر حجم نقدینگی (پول)، افزایش معوقات بانکی به رقم پنجاه هزار میلیارد تومان، افزایش بیش از پیش تورم، ورشکستگی بنگاهها، گسترش بیش از پیش بیکاری، سقوط تولید، افزایش بی رویه و سرسام آور واردات به میزان ۸۰% درآمد ارزی، اختصاص و سپردن هشت هزار میلیارد تومان به ۸۴ شخصیت حقیقی و حقوقی، چنگ اندازی سپاه و نظامیان در اصلی‌ترین مراکز اقتصادی (از جمله مخابرات) نتیجه مستقیم سیاست‌های اقتصادی ضدمردمی این نظام است.

حاصل این روند، افزایش جنگ قدرت میان بالایی‌ها برای قبضه امکانات از یکسو و افزایش شکاف دولت ـ ملت و گسترش جنبش‌های اعتراضی مدنی ـ اقتصادی ـ اجتماعی از سوی دیگر است. امری که رژیم نظامی- ولایی جمهوری اسلامی را هرچه بیشتر به سقوط نزدیک می‌کند.


اکنون ایرانیان برای بزرگداشت جنبش شکوهمند ملی و سبز میلیونی تهران بزرگ و شهرستانها در خرداد 1388، به پیشواز روزهای پایانی خرداد می‌روند. دولت نفتی ـ نظامی کودتا که با حمایت دیکتاتور بزرگ و با فرمان آتش گشودن به روی مردم به کار گمارده شده بود، در نتیجه مبارزه و نفرت عمومی ملت و بحران های درونی در انزوا قرار گرفته و همچون دیو برفی آب می‌شود. دستگاه ولی فقیه پس از این جدال درونی و در نتیحه افزایش تحریم گسترده بین المللی و سقوط دیکتاتورهای منطقه، تهدیدها و تنگناها را هرچه بیشتر تجربه خواهد کرد.

در سال ۱۳۹۰، جنبش آزادیخواهی مردم ایران می‌تواند از فرصت‌های بزرگی بهره مند شود. با ترمیم شبکه های اجتماعی و اعمال اراده از راه مسالمت آمیز و پافشاری بر خواست‌های آزادیخواهانه و دموکراتیک، به ویژه آزادی فوری زندانیان سیاسی و پایان دادن به حبس خانگی چهره های شناخته شده جنبش سبز آقایان موسوی و کروبی، و خانم ها رهنورد و کروبی، جمهوری اسلامی را به عقب نشینی وادار نماید.

همراه با مردم ایران، ما خواهان گذار از حکومتِ دینی و قوانین قرون وسطایی موجود به نظامی دموکراتیک بر مبنای جدایی دین از حکومت هستیم. نظامی که در آن یکپارچگی ایران و شناسایی حقوق کامل و همه جانبه سیاسی ـ فرهنگی ـ اجتماعی ـ اقتصادی شهروندان در چهارچوب یک قانون اساسی مبتنی بر مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر میثاق‌های بین المللی تضمین شود.


ما، نهادهای دموکراتیک ایرانیان برون مرزی، از همه ایرانیان آزاده در گوشه و کنار جهان می‌خواهیم تا در روزهای پایانی خرداد برای گرامی‌داشت سالگرد جنبش سبز دموکراسی خواهی مردم ایران و برای رساندن صدای حق طلبانه میلیون‌ها ایرانی به جهانیان، هرگونه که می‌توانند اقدام کنند و به نوبه خود با برپایی گردهمایی، تظاهرات، کنفرانس، نمایشگاه عکس و ... تلاش خواهیم کرد از ۲۲ تا ۳۰ خرداد در این حرکت بزرگ ملی شرکت کنیم.


برگزار کنندگان:

1- اتحاد برای ایران / بلژیک
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 18
تظاهرات در برابر سفارت ایران در بروکسل

2- اتحاد برای پیشبرد سکولار دموکراسی در ایران / آمریکای شمالی
3- انجمن خود رهاگران / لس آنجلس
4- انجمن زنان ایرانی / مونترآل
5- انجمن سکو لار دموکراسی / اورنج کانتی
6- انجمن سکولار دمکراسی / شیکاگو
7- انجمن سکولار دمکراسی / لس آنجلس
8- بنیاد اسماعیل خویی / آتلانتا
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 16:30
5920 جاده رازول، شماره 111

9- پشتیبانان دموکراسی و آزادی برای ایران/ آتلانتا
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 16:30
5920 جاده رازول، شماره 111

10- جامعه حقوق بشر برای ایران- جنوب کالیفرنیا
11- جبهه‌ متحده دانشجویی / تورونتو
12- جمعیت پشتیبانان دمکراسی و حقوق بشر در ایران / اسن
13- جمعیت پشتیبانی از مبارزات مردم ایران / استکهلم
14- جنبش سبز لندن / لندن
15- حامیان مادران پارک لاله / اسلو
16- حامیان مادران پارک لاله / دورتموند
17- حامیان مادران پارک لاله / ژنو


18- حامیان مادران پارک لاله / لس آنجلس- ولی
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 19 تا 21
تقاطع خیابان وست وود و ویلشیر
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 19 تا 21
کنار دریاچه پارک بلبوا(ورودی خیابان بلبوا، بین بربنک و ویکتوری)

19- حامیان مادران پارک لاله / لندن
20- دانشجویان سبز / برمن
21- شبکه همبستگی ملی ایرانیان / فرزنو
22- کانون دفاع ازحقوق بشر در ایران - دورتموند
23- کمیته مستقل ضد سرکوب شهروندان ایرانی / پاریس
چهارشنبه 15 ژوئن 2011 (25 خرداد 1390) از ساعت 19 تا 20
دوچرخه سواری سبز اعتراض از میدان باستیل به میدان سن میشل،
تظاهرات در میدان سن میشل از ساعت 20 تا 21
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 19 تا 21
تظاهرات میدان حقوق بشر (تروکادرو) – مترو تروکادرو

24- کمیته همبستگی با مبارزات مردم ایران / شیکاگو
25- گروه ۲۲ خرداد / ‌هامبورگ
26- گروه مدافعان حقوق بشر برای ایران / فلوریدا
27- مادران ایرانی‌ / هامبورگ
28- مرکز بین‌المللی حقوق بشر / تورونتو
29- مونیخ همیار ایران / مونیخ
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 19 تا 21
گردهمایی میدان کارل (اشتاخوس)

30- همایش ایرانیان / هامبورگ

کلن
31- انجمن پویا براي حمایت از جامعه مدنی ایران و مشارکت مردمی
32- جمعیت پشتیبانی از مبارزات دمکراتیک مردم ایران
33- دانشجویان و جوانان موج سبز
34- کمیته جمعی از ایرانیان نورد راین وستفالن
35- حامیان مادران پارک لاله
36- خانه همبستگی مهر
شنبه 18 ژوئن 2011 (28 خرداد 1390) از ساعت 17
گردهمایی جلوی در اصلی راه آهن مرګزی ګلن

وین
37- حامیان مادران پارک لاله در وین – اتریش
38- جمعیت دفاع از حقوق مردم ایران در اتریش‬‎
39- نسل آزادیخواه ایران‎
40- نهاد دفاع از دمكراسى و آزادى در ايران - نداى ايران


پشتیبانان
41- انتشارات خاوران / پاریس
42- انجمن بیان / بلژیک
43- انجمن تئاتر ایران و آلمان / کلن
44- انجمن زنان ایرانی - آلمانی / کلن
45- انجمن سکولاردمکراسی/ واشنگتن
46- انجمن همبستگی / دالاس
47- ایرانیان صلح طلب / دالاس
48- جامعه ی دفاع از حقوق بشر و دموکراسی در ایران / سوئد
49- جامعه مدافعان حقوق بشر و دموکراسی / هامبورگ
50- جمعیت دفاع از زندانیان سیاسی ایران / کلن
51- رادیو همصدا / اتاوا
52- سایت ایران ما
53- سایت زندګی، کار و پیکار دکتر محمد مصدق
54- سایت انقلاب مشروطیت ایران
55- سایت همبستګی شهروندان
56- شبکه فرهنگی ايرانيان اروپا / سوئد
57- فدراسیون اروپرس
58- کانون پژوهش فرهنگ ايران / گوتنبرگ
59- کانون دموکراتیک ایرانیان / دالاس
60- کانون گفتگو و بحث آزاد ایرانیان / نیویورک
61- کمیته آمریکاییان- ایرانیان پیشرو / آمریکا
62- کمیته ایران / بوستون
63- ندای برای ایران آزاد /جهانی
64- همبستگی جهانی برای جامعه سکولار

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر